Anne B. Ragde 'Ziemia Kłamstw' Recenzja-Mechaniczna Kulturacja

Anne B. Ragde to obecnie jedna z najbardziej rozpoznawalnych i docenianych pisarek norweskich. Swoich wielbicieli znalazła nie tylko w kręgu czytelników, ale i krytyków z całego świata. Na podstawie trylogii Ziemia kłamstw powstał nawet telewizyjny serial, który - jak wskazują statystyki - gromadził przed ekranami ponad milion widzów. Historia rodziny Neshov tak porywała czytelników, że powieść została przetłumaczona na 20 języków, natomiast sama Ragde zdążyła już sprzedać ponad milion egzemplarzy swojej powieści.

Ziemia kłamstw, pierwszy tom trylogii, to powieść, która atakuje czytelnika realizmem już od samego początku. Autorka bowiem przedstawia nam historię pewnej na pozór normalnej rodziny, która spotyka się nad łożem śmierci swojej matki.

Przed oczami jawi się obraz, w którym Anna Neshov umiera, natomiast przy niej zbiera się trzech synów. Nie odnajdziemy w tej scenie ckliwości czy współczucia. Za dawne winy matki - silnej apodyktycznej kobiety - która bez skrupułów pozbawiła synów matczynej opieki i wyrozumiałości, bracia mają do niej żal pomieszany z nienawiścią.

Pozbawieni opiekuńczych skrzydeł rodzicielki - trzej bracia podążyli w zupełnie innych życiowych kierunkach i każdy na własną rękę pisał swoją historię. Mogłoby się wydawać, że tę trójkę łączy ze sobą wyłącznie ziemia, na której się wychowali. W tym miejscu można by się pokusić o twierdzenie, że trzy młode drzewa zostały wyrwane z korzeniami i rzucone w trzy strony świata. Każdy z nich zdążył w tym czasie nasiąknąć czym innym.

Pierwszy z braci to typowy samotnik, który znalazł się w klatce matki i nie potrafił się z niej uwolnić. Całe życie poświęcił pracy w gospodarstwie oraz matce. Następny syn to homoseksualista. Opuścił rodzinny dom, bowiem spotkał się z niezrozumieniem domowników. Trzeci z nich prowadzi natomiast dom pogrzebowy.

Niezaprzeczalnym jest fakt, że w powieści Ragde każdy z czytelników odnajdzie coś dla siebie. Ziemia kłamstw nie jest bowiem prostą opowiastką, którą szybko odrzucicie w zapomnienie, możliwe, że niejednokrotnie zatrzymacie się na chwilę podczas lektury, by zrozumieć, że jakaś cząstka was samych ukryta jest gdzieś głęboko w jednym z bohaterów.

Powieść Anne Ragde mówi o poszukiwaniu przez człowieka tego, co kiedyś mu umknęło. Mówi o zmierzeniu się w dorosłym życiu z nierozwiązanymi wcześniej problemami. Pokazuje jak dzieciństwo, w tym rola matki, wpływa na rozwój młodych ludzi. Pokazuje całą gamę różnorakich charakterów, ich wyborów i pobudek. Anne Ragde niemalże palcem pokazuje nam, czego dzieci wymagają od rodziców oraz jak wielką skorupą zakrywają swoje wnętrze, by już nikt ich nie skrzywdził. Czytelnik odnajdzie również w Ziemi kłamstw ból ulokowany na różnych poziomach. Co więcej, wraz z dalszym zagłębianiem się w lekturę, odbiorca wchodzi w intymną strefę umysłową bohaterów.

Ziemia kłamstw to swoisty paradoks pisarski. Spotkacie się z tematami trudnymi, które pisane są lekkim piórem. Niebanalne i nieprzeciętne postaci zapewne na długo zapadną w waszej pamięci. Jednakże z każdą kolejną stroną będziecie prosić o więcej emocji, więcej skrywanych tajemnic, więcej rozwiązanych zagadek. Nie zdziwi mnie jeśli Ziemia kłamstw na koniec zostawi w was pewien niedosyt.

-- Claire